Ավետարանում այս մասին
էլ բացահայտ թելադրանքներ կան:
Նախ` աղոթքը պետք է մարդկանց հետ հաշտված հոգեվիճակով
լինի: Եթե սեղանի վրա քո ընծան մատուցելու լինես,-ասում է Հիսուսը,-և այնտեղ հիշես,
թե քո եղբայրը քո դեմ մի ոխ ունի, քո ընծան թող սեղանի առաջ և գնա´ նախ հաշտվի´ր քո եղբոր հետ և ապա ե´կ քո ընծան մատուցի´ր¦ (Մատթ. Ե 23-24):
<Ընծա մատուցելը> հին հրեաների
համար այն էր, ինչ այսօր մեզ համար <ս. Պատարագ մատուցելը> կամ որևէ պաշտամունքի մասնակցելը:
Բացի այս, երբ մեր Տերը <Հայր-Մեր>-ն է սովորեցնում,
հատկապես ծանրանում է նրա <թող մեզ մեր պարտքերը, ինչպես և մենք ենք թողնում մեր պարտապաններին> խոսքի վրա:
<Եթե դուք մարդկանց ներեք նրանց հանցանքները,-ավելացնում է
...
Читать дальше »